Kalenberger Gemeenschapshuis
De gemeenschapszin van onze ruim 150 gezinnen heeft buitenstaanders altijd getroffen en velen zijn hier terecht trots op
Tijdens een inspectie in 1969 bleek dat de vloeren van het podium, de kantine en de zaal verrot te zijn. Met inzet van vele leden van de vereniging werden deze vloeren vernieuwd. Een jaar later kreeg het gebouw een aansluiting op het gasnet voor de verlichting.
In 1979 moest er weer verbouwd worden. De entree werd verplaatst en de aanleg van nieuwe wc's en een extra vergaderruimte was noodzakelijk geworden. Ook ditmaal werd vele dagen en avonden door de gemeenschap en het bestuur getimmerd, geverfd en gepoetst. En op 24 april 1981 kon de officiële opening van dit alles plaatsvinden.
We zijn in 1985 als blijkt dat de houten vloeren, die in 1969 zijn gelegd, niet meer betrouwbaar zijn en vervangen moet worden door een betonnen vloer.
Begin 1990 zijn er weer nieuwe problemen; het dak is niet meer te vertrouwen waardoor gevreesd wordt dat bij een krachtige storm problemen kunnen gaan ontstaan. Een nieuw en beter geïsoleerd dak was vereist.
En eind jaren '90 was er weer een uitbreiding nodig voor nieuwe bibliotheekruimte, een kleine zaal en kasten voor alle verenigingen die van het dorpshuis gebruik maakten.
Al deze veranderingen, vernieuwingen en uitbreidingen konden in de loop der tijd alleen gerealiseerd worden door subsidies van onder meer het Kerspel IJsselham en met de inzet van velen binnen onze gemeenschap.
In juni 2010 heeft het bestuur twee buitengewone ledenvergaderingen georganiseerd waarbij het voorstel van de gemeente werd voorgelegd aan de leden van het Gemeenschapshuis en de inwoners van Kalenberg/Hoogeweg. Gelet op de ontstane situatie werd het voorstel met veel instemming aanvaard, zij het met de aantekening dat door nieuwbouw de huurkosten niet omhoog mochten gaan.
Ook werd een werkgroep - met de naam "Het Puntengenootschap" - ingesteld van twintig mensen (inclusief het bestuur), die zich zijn gaan bezig houden met de plannen tot nieuwbouw. Door middel van excursies, voorlichting, gesprekken en ontwerp sessies werden de ideeën en uitgangspunten vastgesteld. Zo werd overeengekomen dat het een duurzaam gebouw moest worden, passend in het dorp en het Nationaal Park "De Weerribben" en met zo laag mogelijke energiekosten.
Tot 1950 was de kerk in het dorp niet alleen een gebouw voor de eredienst, zij bood ook onderdak aan de vele verenigingen die in Kalenberg actief waren. Doordat het dubbelgebruik van de kerk op problemen stuitte en elders geen ruimte beschikbaar was ontstond de behoefte aan een eigen gemeenschapshuis.
Door - ook financieel - inzet van velen kon op 1 januari 1950 de Vereniging Kalenberger Gemeenschapshuis worden opgericht, die op 5 juni koninklijk werd goedgekeurd.
Van Domeinen werd in de Noordoostpolder een barak gekocht die dienst had gedaan als huisvesting van Polderpioniers. De barak moest wel zelf gehaald, gedemonteerd en vervoerd worden maar dat bleek geen probleem voor de mannen van ons dorp. Op 17 oktober 1951 kon het kant-en-klare gebouw worden geopend door de burgemeester van de gemeente Oldemarkt.
Hoewel er in de loop van de daarop volgende jaren diverse verbeteringen en aanpassing hadden plaatsgevonden moest al tijdens de ledenvergadering in 1962 worden vastgesteld dat het gebouw eigenlijk te klein was geworden. Omdat er opnieuw aanpassingen en een uitbreiding met een zaal nodig was werd toen al overwogen tot nieuwbouw over te gaan. Maar de daarvoor benodigde kosten maakte deze plannen onmogelijk.
Het is september 2009 als het bestuur van het Kalenberger Gemeenschapshuis benaderd wordt door de gemeente Steenwijkerland.
De gemeente heeft dan een nieuw beleid vastgesteld met betrekking tot dorpshuizen met als doel om alle dorpshuizen in een zodanige staat te brengen dat men weer 30 tot 40 jaar vooruit kan. Het bestuur wordt dan ook uitgenodigd zich te beraden over de bestaande toestand en de maatregelen die nodig zijn om te kunnen voldoen aan de doelstelling van de gemeente.
Het bestuur hoefde daar overigens niet lang over na te denken.
De algehele staat van het bestaande gebouw, het ontbreken van isolatie, een slecht functionerende verwarming, hoge stookkosten, het ontbreken van een goede ventilatie en de door diverse verbouwingen ontstane functionele problemen konden maar tot één conclusie leiden: investeren in het bestaande gebouw zou weggegooid geld zijn.
De gemeente liet een inspectie uitvoeren en kwam ook tot de conclusie dat nieuwbouw de enig juiste oplossing was.
Bovendien werd al in 1956 door de gemeentearchitect gesteld:
"Uiterlijk is het een zeer lelijk gebouw. Het lijkt meer op een voorraadschuur dan op een gemeenschapshuis". Ook deze conclusie werd door de gemeente herbevestigd.
In de zomer van 2011 was het definitief ontwerp (inclusief begroting) van de hand van architect Aletta Jongschaap uit Kalenberg gereed.
Op 31 januari 2012 is dit Ontwerp besproken in de commissievergadering van de Gemeente. En dat leverde louter lovende kritieken op voor het plan en voor de aanpak: zelf ontwikkeld, veel jeugd in de werkgroep, groot draagvlak vanuit de bevolking. Op 14 februari 2012 heeft de Gemeenteraad de beslissing genomen de nieuwbouw te realiseren.
Op 12 mei werd begonnen met de sloop van het oude gebouw en op 4 juni kon de aannemer met de nieuwbouw beginnen. Door de keuze voor prefab houten elementen kon er snel gebouwd worden, zodat reeds half augustus de rietdekkers - Alex Nijmeijer, Lammert Koning en Jaap Postma - het grote rieten dak gereed hadden.
In nog geen half jaar bouwtijd kon begin november 2012 het gebouw door aannemer Poelsema en installateur Boxum worden opgeleverd en werd het nieuwe gemeenschapshuis in gebruik genomen.
Naast de professionele bouwers is er ontzettend veel werk - slopen, terreinwerk, schilderwerk, het leggen van het mos-sedumdak, het inrichten en nog veel meer - verricht door vele vrijwilligers.
Maar ook de jarenlange financiele steun, die altijd en nog steeds ontvangen mag worden van Kerspel IJsselham mag zeker niet onvermeld blijven. Een steun die op hoge prijs gesteld wordt.
Het KGH is een modern, duurzaam, energiezuinig en functioneel gebouw.
Er wordt elektriciteit opgewekt door middel van PV-panelen op het dak en PV-cellen in de beglazing van de kozijnen aan de voorzijde van het gebouw. De centrale verwarmingsketel wordt (automatisch) gestookt met pellets (houtachtige korrels). Gevels en dak zijn zeer goed geïsoleerd.
Er is zoveel mogelijk gebruikt gemaakt van duurzame materialen als riet en hout.
De grote zaal is een prettige ruimte met veel daglicht. Door een goed geïsoleerde paneelwand kan de zaal in tweeën gedeeld worden. Het podium is voldoende groot voor toneelspel en concerten en heeft een goede akoestiek.
In de zaal is een geluidsinstallatie met microfoon en een beamer met scherm aanwezig.
De bestuurskamer is zeer geschikt voor kleine bijeenkomsten tot zo’n 15 personen.
Er is een verrijdbare HD-tv met groot beeldscherm. Deze kan zowel in de zaal als in de bestuurskamer gebruikt worden. Er is wifi in het hele gebouw.